حسینعلی ملاح (زاده ۱۳۰۰ – درگذشت
۲۷تیر۱۳۷۱)، نقاش، موسیقیدان، آموزگار موسیقی و از بزرگ‌ترین مؤلفان
و پژوهشگران عرصه موسیقی به‌ویژه موسیقی سنتی ایرانی بود.

حسینعلی ملاّح از بدو طفولیت استعداد خود را در زمینه هنر موسیقی و نقاشی
بروز داد. در کودکی فیلم‌های صامت چارلی‌ چاپلین را بنا به ذوق و ابتکار خود نقاشی
می‌کرد و با منعکس‌ ساختن تصاویر به‌وسیله نور چراغ بر روی دیوار اتاق خود، همسایگان
را سرگرم می‌ساخت. ملاّح تحصیلات ابتدایی و سه‌ساله اول متوسطه را به‌علت شغل پدر در
شهرهای مختلف گذراند و دوره دوم متوسطه را در هنرستان موسیقی ملّی ادامه داد و فارغ‌التحصیل
شد.

او برای بالا بردن سطح تکنیک نوازندگی‌ خود، سال‌ها براساس روش‌های غربی
تمرین کرد و موفق شد به‌عنوان نوازنده اول ویولن در ارکستر «انجمن موسیقی ملی» که زیر
نظر استاد زنده‌یاد روح‌اله خالقی اداره می‌شد همکاری کند و مدت‌ها سولیست برنامه‌های
رادیوئی بود و آواز هنرمندانی نظیر شادروانان غلامحسین بنان و عبدالعلی وزیری را همراهی
می‌کرد.

استاد حسینعلی ملاّح در نوازندگی ویولن از تکنیک‌ بسیار خوبی برخوردار
و صاحب سبکی خاص و دلپذیر بود.

بعدها به سه‌تار علاقه‌مند شد و در سال‌های پایانی عمر، بیشتر با این
ساز به راز و نیاز می‌پرداخت. در نواختن سه‌تار هم شیوه‌ای بس‌ دلپذیر داشت و ضمن اجرای
آوازها و قطعات ضربی از آکوردهای متناسب با موسیقی ایرانی بهره‌ می‌برد، به‌طوری که
شنونده ساز خود را شدیدا تحت‌ تأثیر قرار می‌داد. علاوه بر این‌ها او عاشق‌ مطالعه
و نوشتن درباره آثار فرهنگی و هنری ایران و سایر نقاط جهان بود.

حسینعلی ملاح، علاوه بر موسیقی، با هنر نقاشی نیز آشنایی کامل داشت و
آثار بزرگی از خود به جای نهاد.

تألیفات استاد حسینعلی ملاح؛ «شرح زندگی غلامحسین درویش»، «پیوند موسیقی
و کلام»، «تاریخ موسیقی ایران»، «تاریخ موسیقی نظامی»، «حافظ و موسیقی» و «منوچهری
دامغانی و موسیقی» و.. هستند.