دکتر سید ضیاء الدین سجادی استاد دانشگاه، پژوهشگر ادبیات فارسی، مترجم
در خانوادهای روحانی در سال۱۲۹۹ چشم به جهان گشود.
سجادی در سال۱۳۲۱ برای تحصیلات عالیه به تهران رفت و به تحصیل در رشته
زبان و ادبیات فارسی پرداخت.
از سال۱۳۴۴ در سمت استادی زبان و ادبیات فارسی دانشسرای عالی و دانشگاه
تهران و بعدها تربیت معلم، شهید بهشتی و فردوسی مشهد مشغول تدریس شد.
از آثار و تالیفات او میتوان به موارد زیر اشاره کرد: دیوان خاقانی شروانی(با
مقدمه و تصحیح و تعلیقات)؛ مجموعه نامههای خاقانی شروانی(با مقدمه و تصحیح و تعلیقات)؛
مثنوی ختمالغرائب خاقانی(با مقدمه و تصحیح و شرح)؛ شرح قصیده مسیحیت از شمسالدین
لاهیجانی(با مقدمه و تصحیح و شرح)؛ حواشی دکتر محمد معین بر اشعار خاقانی(با سه مقاله
و توضیحات)؛ مثنویهای قضا و قدر(تصحیح و شرح مثنوی سلیم تهرانی)؛ مفتاحالکنوز(رضاقلیخان
هدایت، با مقدمه و تصحیح و شرح)؛ یک دوره کتاب فارسی و دستور و تاریخ ادبیات دبیرستانی؛
شرح حال شاعران در کارنامه بزرگان ایران؛ شرح حال شاعران در فرهنگ امیرکبیر؛ گزیده
اشعار خاقانی(با شرح و تفضیل کامل)؛ در مکتب استاد(گفتارهایی درباره زبان و ادبیات
فارسی)؛ گزیده اشعار سنایی(با مقدمه و توضیحات)؛ رساله تحقیق در اشعار و امثال فارسی
تاریخ بیهقی؛ سخنان گزیده درباره فردوسی و شاهنامه؛ کوی سرخاب تبریز و مقبرهالشعرا؛
مباحث لغوی و دستوری فرهنگ جامع لغات و تعبیرات و اعلام با شرح اشعار خاقانی شروانی؛
اشعار معروف و گویندگان آنها با شرح و تحقیق؛ قصه حیبنیقظان و سلامان و ابسال.
همچنین مرحوم سجادی بر چاپ کتابهایی نظارت میکرد یا مقدمه حواشی و توضیحات
بر آنها مینوشت.
از او بیش از ۱۷۰مقاله در موضوعات ادبی، علمی، تاریخی، مذهبی، در مجلات
و نشریات معتبر و دانشنامهها منتشر شده است.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است