نام کره شمالی در
سال‌های اخیر با بمب اتم و تنش با کشورهای غربی و در راس‌شان آمریکا گره خورده و
عجین شده است. جریان رسانه‌ای حاکم بر دنیا که عمدتا از رسانه‌هایی تشکیل می‌شود
که خاستگاه غربی دارند، همه امکانات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری خود را بسیج کرده است
تا کره شمالی را در چشم جهانیان کشوری دیکتاتوری، بسته به‌لحاظ سیاسی و اجتماعی،
فقیر با سطح پایین زندگی و… بنمایاند. در نگاه و تعبیر جامع‌تر، تمام شاخصه‌ها و
مناسبات این کشور تحت تاثیر روابط سیاسی و مناقشات نظامی آن با دیگر کشورها قرار
دارد و اصولا، مردمان کره شمالی در این میان به زاویه فراموشی رانده شده و مهجور
مانده‌اند. جهانیان بیشتر از رهبر این کشور می‌دانند، از تعداد افراد ارتشش خبر
دارند، از زرادخانه‌هایش مطلع هستند و در عوض، هرچه کمتر از مردمان و فرهنگ عمومی
آن اطلاعات موثق دارند. مافیای رسانه‌ای غرب در حرکتی هماهنگ و یک‌سویه، اصرار
دارد که مردمان این کشور را افسرده، سرخورده و سرکوب شده به مخاطبان خود نشان دهد.

در میان این جار
و جنجال رسانه‌ای، شبکه‌های برون‌مرزی ایران که با هدف و رسالت روشنگری و ابهام‌زدایی
تاسیس شده‌اند، در عملی مبتکرانه و با اعزام خبرنگارانی به این کشور، به‌شکل
مستقیم و بی‌واسطه به سراغ مردمان کره شمالی رفته و از مناسبات اجتماعی و فرهنگی
آن‌ها برای مخاطبان خود مستندها و گزارش‌هایی جذاب را تهیه کرده‌اند. این شبکه‌ها و
به‌طور مشخص سه شبکه پرس تی وی، هیسپان تی وی و العالم طی چند مستند و سلسله گزارش‌هایی،
واقعیات جامعه کره شمالی را برای بینندگان خود به تصویر کشیده‌اند. نکته مهم و
قابل‌تاملی که در خلال این گزارش‌ها قابل رویت و ملموس به نظر می‌رسد، روح زندگی
است که در مناسبات روزمره مردمان کره شمالی جریان دارد و به تعبیر عامیانه، فارغ
از مسائل سیاسی و تهدیدهای خارجی که همواره بر این کشور سایه انداخته است اما
زندگی در آن حرف اول و آخر را می‌زند.

گزارشگران سه
شبکه مذکور با حضور در مکان‌های مختلف کره شمالی، از مدارس و ایستگاه‌های مترو
گرفته تا مراکز صنعتی و تجاری، به‌شکل بی‌واسطه با مردم به گفت‌وگو نشسته‌اند و
نظرات آن‌ها را بازتاب داده‌اند. هرچند تهیه این گزارش‌ها به‌طبع با محدودیت‌هایی همراه
بوده، اما دارای نکات و مسائلی است که شاید تابه‌حال کمتر به آن‌ها پرداخته و
انعکاس داده شده‌اند. با تماشای این مستندها و گزارش‌ها می‌توان بدین استنباط رسید
که چرخ اقتصاد این کشور با وجود همه تحریم‌های بین‌المللی همچنان در بخش‌هایی همچون
صنعت نساجی می‌چرخد و تولید در آن جریان دارد. مردم هم به‌رغم تبلیغات و سمپاشی‌های
رسانه‌های غربی از امکاناتی در حد عرف معمول آن کشور بهره می‌برند. برای مثال،
برخلاف ادعاهای رسانه‌های غربی، مردم کره شمالی از تلفن همراه استفاده می‌کنند و…
همه این شواهد و قرائن، کمکی خواهند بود تا بتوان به یک جمع‌‌بندی جامع و البته
منصفانه از مناسبات اجتماعی کشور کره شمالی رسید.

گزارشگران شبکه‌های
برون مرزی ایران البته از دایره انصاف و رسالت اطلاع‌رسانی و رسانه‌ای خود نیز
تخطی نکرده و در گزارش‌های متنوع‌شان، کاستی‌ها و نارسایی‌های اجتماعی این کشور را
نیز به تصویر کشیده‌اند تا حق مطلب به‌طور کامل ادا شده باشد. طبیعی است که این
گزارش‌های بدیع و خلاقانه، علاوه بر پخش از سه شبکه پرس تی وی، هیسپان و العالم
قابلیت استفاده و نمایش از دیگر شبکه‌های برون‌مرزی ایران را نیز دارند تا
مخاطبانی که به غیر از سه زبان انگلیسی، اسپانیایی و عربی تکلم می‌کنند هم در
جریان واقعیات کشور کره شمالی قرار بگیرند و ابهامات شان برطرف شود. این نکته مهمی
است که نباید از سوی مدیران و مسئولان معاونت برون مرزی و شبکه‌های داخلی
صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران مورد غفلت واقع شود.