سلام آقای مهندس‌پور، سی‌وششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، تنها یک اسم است؟ یا حقیقتا یک اتفاق
فرهنگی با ۳۶‌سال قدمت؟صرفا برگزار می‌شود که شده باشد؟ یا قرار است به پویایی
تئاتر ما کمک کند؟!

آقای مهندس‌پور، آیا پوستر یک جشنواره شناسنامه آن نیست؟ آیا شما از
نارضایتی اهالی تئاتر نسبت به طرح‌های پوستر سال‌های گذشته و حساسیت‌ها بی‌خبر
بوده‌اید؟ آیا تا‌به‌حال مثل سالی که نکوست از بهارش پیداست را شنیده‌اید؟‌! و
سوال آخر این‌که، این تئاتر پدر مادر ندارد؟!

رونمایی شما از پوستر جشنواره سی‌وششم حقیقتا نه‌تنها ما را ، بلکه
جهان را متحیر کرد! تا توضیحات شما را نشنیدم و نخواندم باورم نمیشد که گرافیک قبل
از این کلا شوخی بوده است. اصلا تاریخ فهم ما از طراحی‌پوستر و پوستر یک اتفاق
بزرگ فرهنگی به دو‌قسمت تقسیم شد. دوره قبل از رویت پوستر جشنواره سی‌وششم و دوره
بعد از رویت پوستر جشنواره سی‌وششم! پوستر تئاتر جشنواره شما که در حضور تعدادی از
مسئولان، هنرمندان و خبرنگاران در نشست خبری رونمایی شد به تابلوی آن زن رنسانسی
همان «مونالیزا» همان «‌لبخند ژکوند»‌ کنایه می‌زند استاد! و خبر رسیده‌ است که
عده‌ای از مدیران موزه ‌لوور‌ ‌دسته‌دسته راهی ایران شده‌اند برای قیمت‌گذاری روی
چنین اثر فاخری که شما و دوستانتان زحمتش را کشیده‌اید.

مخاطبان تئاترکور نیستند آقا، آن‌ها فرق بین جوجه کلاغ و گنجشک را می‌فهمند؛
ضعف‌ها را می‌بینند، به‌ویژه ضعف‌های شما در مدیریت سی‌و‌ششمین جشنواره تئاتر فجر.
به چه اشاره‌ می‌کنید؟! به ویژگی‌های پوستر سی‌وششمین جشنواره تئاتر فجر؟! که پر
است از شکلک‌های یاهومسنجری؟! از چه دفاع می‌کنید؟! (پوسترطراحی نسبتا خوبی دارد!)،
مثلا تصویرسازی (و…) خودش به‌تنهایی
گویاست، توضیح نمی‌خواهد. تایپوگرافی منقبض عدد ۳۶در پایین پوستر به فرمی جدید
نزدیک شده و قطعا هنرمندان این هنر را با سبکی نو آشنا می‌کند.

آقای مهندس‌پور چرا نمی‌خواهید باور کنید که این اثر اصلا رساننده
مفهوم یک جشنواره نیست. این شکلک‌ها روی پوستر بزرگترین رویداد تئاتری چه می‌کند؟
این تصاویر چیست؟! این طراحی پوستر به‌لحاظ ساختاری، هیچ ربطی به ما و تئاتر ندارد،
ترکیب‌بندی ندارد، این لی‌آوت ابتدایی با چند شکلک در شأن یک جشنواره نیست. این‌روزها
هر کسی با یک گوشی کوچک تلفن، با یک سرچ ساده، پوستر سال‌های قبل و کارهای خوب خارجی
را هم می‌بیند. اگر ناعدالتی‌هایی همچون حذف گروه‌های نمایشی از جشنواره، رد شدن
نمایشنامه‌های هنرمندان جوان، سلیقه‌ای مدیریت شدن جشنواره توسط شما نمودی عینی
ندارند، آثار هنری اما به‌چشم می‌آیند. ضعف‌ها دیده می‌شوند، به‌ویژه ضعف‌های
آثاری که برای جشنواره‌های بزرگ آفریده می‌شوند. هنر در سرزمین پهناور ایران از گذشته تا حال، همیشه پیش‌رو بوده و هست.
شما این بی‌هنری را از کجا وام گرفته‌اید؟! حتی ویژگی‌های ابتدایی گرافیک را هم
رعایت نکرده‌اید. جناب مهندس‌پور، هنر طراحی پوستر جشنواره نباید رویای بچگی و
نقاشی کودکی شما باشد.

از نقد حرفه‌ای صحبت به‌میان آوردید و دلایلی که تنها خود شما را
راضی می‌کند بر سر خبرنگاران خراب کردید. که حوزه رسانه‌نگاری را رونق و جانی تازه
بخشید. در این بحبوحه رواج رندانگی و معیشت‌سالاری که به جان تئاتر افتاده و
هنرمندان ‌به جان‌کندن و روزمرگی مضاعف دچار آمده‌اند، این طراحی و مدیریت شما حال
همه ما را خراب کرد.

آنچنان که اهل اصیلش یا به حاشیه رفته است اجبارا، یا حاشیه‌نشینی
گزیده است اختیارا، حتی اگر همچنان در میدان این جنگ نابرابر به تیغ کاهلی به‌نام هنرمند
دست آویخته است تا فعلا و همچنان فقط حیات داشته باشد و متاسفم که پس از گذر از
این همه سال و تاریخ پر فرازونشیب تئاتر در این سرزمین ، همچنان در همین وضعیت
عاجلانه به‌سر می‌بریم.

فکر کردم در این‌میان به این خبر ساز شدن پوستر که صفحات اول دنیای
حقیقی و مجازی را به‌خود اختصاص داده نقدی بنویسم تا شاید شما را از این خواب
بیدار کند. آقای مهندس‌پور، اگر حساسیت بچه‌های خوب و غیرتی تئاتر نبود‌، مثل
دفعات قبل از خیر این یکی هم می‌گذشتم.

شاید شما نمی‌دانید که لااقل در طراحی پوستر تئاتر، همایش و یا جشنواره،
همه‌چیز را در وحله اول لوگو، سال، رنگ و موضوع آن تعیین می‌کند. این‌که با چه
فونت یا حروفی نوشته شود، در کجای پوستر قرار گیرد، این‌که درون کادر باشد و یا تا
انتها ادامه یابد یا خیر؟ مقصود از ذکر این نکات این است که در طراحی اخیر ‌پوستر
جشنواره با چند شکلک یاهو مسنجری ویترین ‌و دکور را برهم زده‌اید. با فرض تائید
دفاعیه شما و وجود ارتباط بین این شکلک‌ها با حالات بازیگران بررسی این فاجعه از
دو-سه حالت خارج نیست. یک این‌که طراح از اقوام شما باشد و به‌رسم برآورده کردن
حاجت‌ها و سفرهای پهن است ، دوم این‌که شماره عینک شما بالا رفته و باید هرچه
زودتر به دکتر متخصص مراجعه کنید تا در تشخیص رنگ‌ها و طرح‌ها دقیق‌تر باشید، سوم
آن‌که از بچه‌های بالا دستور آمده که این نقاشی پسر باباست میخوام بره رو پوستر
جشنواره و… البته احتمال مورد دوم زیادتر است و خواهشن تا اطلاع ثانوی پشت رول
ننشینید.

شخصا باورم این است که این سخنان اصلا برای شما مهم نیست و جوابی
ندارید برای هیچ‌کدام از سوال‌ها و با رفتار فرم‌گونه خود بدون هیچ تعهدی این
جشنواره را هم به‌پایان می‌رسانید. به‌قول معروف خانه از پای‌بست احتمالا باید
نوسازی شود. ایضا به امید روزهای بهتر برای تئاتر و جشنواره آن.