آیدین ظریف طراح لباس فیلم «دارکوب» در ارتباط با نحوه طراحی لباس  این فیلم سینمایی به صبا گفت:این فیلم با فیلم «سیانور»کار قبلی بهروز شعیبی که در آن هم طراح لباس بودم فرق زیادی دارد.در این کار همه ما تلاش کردیم که دیده نشویم و فکر می کنم زمانی که بگویند این ها چه کار کردند؟ یعنی کارمان را درست انجام دادیم.انتخاب لباس نیز بر حسب شرایط فیلم است و زمانی که طراح در فیلمی حضور دارد دلیلی بر انتخاب لباس تنها وجود ندارد.این کار لحظه به لحظه آن ساخته شده و تمام فضاهایی که ببیننده قرار بوده است ببیند را ایجاد کرده ایم و تلاشمان این بوده که بیننده بپذیرد آن چیزی را که هست.

وی در پاسخ به این سوال که طراحی لباس به نحوی است که هم باید کارگردان را راضی کند و هم باید در راستای فیلم بوده و بازیگر هم در آن احساس راحتی کند،میزان تعامل شما با این سه جنس چگونه بوده است؟توضیح داد:فکر می کنم نباید آنها را به سه مورد دسته بندی کرد،در واقع زمانی که برای کارگردان و بازیگر هوش و فهم درام را قائل باشیم همه در یک راستا هستیم و سه مورد نیست.من در فیلمی کار می کنم که کارگردان می خواهد آن را بساز و قائدتا در گپ های اولیه به یک درک مشترک رسیده ایم.بازیگری که درام را می فهمد و چیزی بیش از خودش را  درفیلم لحاظ می کند حتما با گروه همراه خواهد بود.در کار دارکوب همه با ما همراه بودند و یادم نمی آید کسی مخالفتی با کار داشته باشد.

آیدین ظریف در پاسخ به این سوال که قرار گرفتن طراح صحنه و لباس در کنارهم در صورتی که این دومدیوم باهم متفاوت است کار درستی است یا خیر؟افزود:اگر ما تاریخ سینمارا مرور کنیم می بینیم که از یک جایی به بعد ما طراح صحنه و لباس نداریم و به صحنه آرا وبه مرور به  طراح صحنه و لباس تغییر نام داد.به نظر من این زاییده بدنه نحیف سینما دهه ۶۰است که این مدل ایجاب می کرد.در حال حاضر می بینیم که این دو مدیوم در کنارهم کار می کنند.