شکستی نسبتا بزرگ! | پایگاه خبری صبا
امروز ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰

شکستی نسبتا بزرگ!

اکبر نبوی- منتقد سینما

از همان اولین دوره مشخص بود که جدایی جشنواره ملی و جهانی
فیلم فجر از یکدیگر منفعتش به‌مراتب کمتر از ضرر و آسیب‌‌های آن است. البته که این
جدا‌سازی منفعت‌‌هایی به‌دنبال خود داشته اما درمجموع آسیب آن بیشتر بود. ما در
حال حاضر در شرایطی هستیم که هر چقدر دولت و سازمان‌‌های وابسته به آن بتوانند
هزینه‌‌های خود را کاهش دهند، اتفاق بهتری رخ می‌دهد و نتیجه و سود آن به نفع دولت
و ملت خواهد بود. اما شاهد این هستیم که بدون توجه به این مسئله، دستگاه‌‌های مختلف
همواره تصمیماتی می‌گیرند که هزینه‌ساز است و حتی می‌تواند با هزینه‌‌های کمتری
برگزار شود. البته مسائل مالی یکی از آسیب‌‌هایی بوده که این جداسازی با خود به
همراه داشته، از آن مهم‌تر آسیبی بوده که این کار به فرهنگ و هنر وارد کرده است.
جشنواره فیلم فجر با برگزاری چندین دوره و با آزمون و خطا‌‌هایی که در این سال‌‌ها
داشت، توانست به بلوغی نسبی برسد و به معنای کامل کلمه به یک جشن بزرگ برای سینمای
ایران و حتی یک آیین ملی و فرهنگی تبدیل شود. اما با جداسازی جشنواره ملی و جهانی
از هم که هنوز ضرورت و دلیل آن مشخص نیست، یک ضربه بزرگ و معنوی به این آیین زده
شد. جشنواره فیلم فجر پیش از این جدایی فرصت و مجال خوبی بود برای سینماگران و حتی
علاقه‌مندان جدی به حوزه سینما نه صرفا منتقدان بلکه تمام آحاد جامعه که دغدغه
سینما را دارند تا بتوانند در یک بازه زمانی مناسب فیلم‌های ایرانی و خارجی را
ببینند و حتی مقایسه‌ای تطبیقی میان آن‌ها داشته باشند که با این جداسازی این
امکان تا حد بسیاری محدود شد. البته فارغ از این آسیب‌‌ها، اگر در کارنامه سه دوره
از جشنواره جهانی فیلم فجر به دبیری رضا میرکریمی اقدامات خوب و شایسته‌ای از قبیل
برگزاری نشست‌‌های علمی، دارالفنون و… وجود نداشت، آن وقت می‌توانست به‌طور قطعی
گفته شود که جدا‌سازی جشنواره ملی و جهانی از هم یک شکست بزرگ به حساب می‌آید. با
این همه چه جشنواره ملی و جهانی با یکدیگر ادغام شوند و چه این جدایی تداوم داشته
باشد به نظرم باید این اقدام جشنواره جهانی را در ساختار برگزاری این رویداد حفظ
کرد. سازمان سینمایی می‌تواند در جهت گرفتن بهترین تصمیم برای حل این ماجرا و
ساماندهی به وضعیت جشنواره ملی و جهانی فیلم فجر، افراد مختلف از صنوف اصلی سینما،
اساتید دانشگاه‌ها، صاحب‌نظران و… در یک نشست نظری و کاربردی گرد هم بیاورد تا
بهترین تصمیم اتخاذ شود. گمان می‌کنم اگر چنین اتفاقی بیفتد خروجی آن به نفع سینما
و سازمان سینمایی هم خواهد بود و برآیند آن برکت بیشتری را برای سینما به ارمغان
خواهد آورد.

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است