الحمدلله سلامتی حاصل و سرپا ایستاده  ایم و نفس می کشــیم! محبت کرده و حال ما را جویا شدید. اینجانب یا اینجانبــه مش تئاتر، چون بچه یتیمی هستم که بعد از مرگ پدر و مادرش، هزار قیم پیدا می کند و هرکدام به امید دیگری او را رها می کند. یــک زمانی بــود کــه سرپرســتی داشــتیم و خصوصی شــده بودیم، لااقل تکلیفمــان با چند ســالن روشــن بود آن ها هــم فرمودنــد فرزند خوبی هســتی تکثیر شــو، شــدیم و ســالن  ها از ســاختمان  های کهنه و فرســوده مأمن ما شد بی آنکه نظارتی بر مهمانان وجود داشــته باشــد. حالمان آن وقــت بهتر شــد که هــر کارگردان تــازه کاری قیم شــد بی آنکه کســی بــه آن ها بگویــد: عمو لوبیــات به چنــد؟ مگــر چند کار را تــا به حــال بــازی یا دســتیاری کــرده ای؟ به اســم حرفه ای بــودن، اجــازه خنــده مردم از مــا گرفته شــد و رســالتش بــه تئاتــر آزاد ســپرده شــد و آن گاه بــود کــه هر خنــده ای بهانــه خندیــدن شــد و بلیت  هــا بفــروش! لاکچری  ها که آمدند پز دادن  ها شروع شد؛ گفتند برایت جشنواره می گیریم؛ گرفتند و با ورق کاغذی از جنس گلاسه و مفرغی آب شده ساکتم کردند. قیمــت کتاب که بــالا رفــت ارتفاع دیــد مردم پاییــن آمــد و احوالپرســی از مش تئاتــر در سالن  های پرزرق وبرق شــروع شد. اگر از احوالات مش تئاتر خواسته باشید، ســلامتی حاصل اما…